رئیس پارک ملی توران: ترسالی چندانی نداریم که زمان حضور دام در مراتع سمنان را افزایش داده اند. با این اقدام همان پوشش گیاهی اندکی که موجود است با چرای دام از بین میرود و دیگر علوفهای نمیماند که علفخوارها از آن تغذیه کنند و حیوان مجبور است از منطقه کوچ کند.
زیست بوم/منصوره محمدی: تنها چند روز از تلف شدن یک قلاده یوز ماده و سه قلوهای شکماش گذشته است و یوزها حالا با تهدید دیگری روبرو شده اند. در روزهای گذشته اجازه حضور دام در مراتع سمنان را تا پایان فروردین ماه تمدید کردند. اقدامی که با توجه به نزدیک بودن این زمان به فصل زادآوری یوزها، تهدیدی جدی برای آنها خواهد بود. هرچند رئیس سازمان محیط زیست در روزهای اخیر وعده فنس کشی ۳۶ کیلومتری جاده عباس آباد-میامی که به جاده مرگ یوزها معروف شده است را صادر کرده اما دیگر تهدیدها کماکان به قوت خود باقی است. آیا یوزهای توران بالاخره امنیت را در زیستگاه خود تجربه میکنند؟

احمد رادمان، رئیس پارک ملی توران در گفت و گو با زیست بوم درباره افزایش زمان چرای دام در مراتع استان سمنان تا پایان فروردین ماه اظهار کرد: متاسفانه هر سالی که میزان بارندگی و پوشش گیاهی مقداری افزایش پیدا میکند، شورای عشایری استان که در آن نمایندگان عشایری، منابع طبیعی، محیط زیست، دامپزشکی، نماینده دامدارها و استانداری حضور دارند تشکیل جلسه میدهد و در راستای حمایت از تولید (به قول خودشان) به دامدارها برای حضور در عرصهها معمولا مهلت میدهند.
وی ادامه داد: متاسافانه امسال نیز تا پایان فرودین به آنها مهلت دادهاند و گفتهاند در داخل پارک و مناطق امن تا همان موعد مقرر ۱۵ فرودین و بقیه مناطق تا پایان فرودین ماه امکان چرای دام وجود دارد.
رئیس پارک ملی توران با اشاره به مخالفت محیط زیست با این فرصت گفت: در جلسهای که تشکیل شد، اداره کل محیط زیست مخالف این اقدام بود و اما همه موافق بودند و تنها محیط زیست مخالف بود.
او درباره تهدیدهایی که افزایش زمان چرای دام در مراتع استان سمنان برای یوزها که به ویژه در زمان زادآوری خود خواهند بود به همراه دارد اظهار کرد: الان ترسالی آنچنانی در منطقه نداریم، بارندگی فقط برای گیاهان بوتهای و درختچهها خوب بوده است. آنقدری علف سبز یکساله در مراتع نداریم که بگوییم برای دامها خیلی خوب است. در نتیجه با این اقدام همان پوشش گیاهی اندکی که موجود است با چرای دام از بین میرود و دیگر علوفهای نمیماند که علفخوارها از آن تغذیه کنند و حیوان مجبور است از منطقه کوچ کند.
رادمان در ادامه به مقاومت دامداران وعدم خروج آنها از مراتع در پایان فرودین نیز اشاره کرد و گفت: به اسم میگویند مهلت تا پایان فروردین است اما به پایان فروردین که نزدیک میشویم، و به دامداران اعلام میشود که پایان ماه باید عرصه را ترک کنند، این بهانه را میآورند که ماشین گرفتهایم و نوبت ماشین ما در اردیبهشت است، یا ماشین نبوده است و در اردیبهشت میتوانیم ماشین پیدا کنیم و به بهانه کمبود ماشین، تا ۱۵ اردیبهشت در مرتع میمانند.
وی اضافه کرد: این در حالی است که در سال گذشته، دو یوز توسط همین دامداری و سگهای گله تلف شده اند. از طرفی به فصل زادآوری یوزها میرسیم و تمام منطقه دام وجود دارد، حیوان به دنبال جای امنی برای زایمان میگردد اما هرجا که میرود سگهای گله حضور دارند و حیوان به دنبال جای امن میگردد، در نتیجه مجبور است از جاده رد شود و به هرجایی برود که امنیت برقرار باشد و همین موضوع مخاطرات را تشدید میکند.
مدیر پارک ملی توران میگوید برخی به حضور همیشگی دام در مراتع اشاره میکنند در حالی که در گذشته ما در دوره ترسالی بودیم و از سال ۹۸ تاکنون ترسالی ندیدهایم و باید به این موضوع توجه کارشناسی کرد.