آنالیزها حاکی از آن است که انتشار گازهای گلخانهای بیش از زمان انقلاب صنعتی در جهان در حال رخ دادن است.
زیست بوم/منصوره محمدی: آنالیز دادهها نشان میدهد که در صورت سوزاندن ذخایر سوخت فسلی در جهان، انتشار گازهای گلخانهای بیشتر از زمان انقلاب صنعنی رخ میدهد که این امر منجر به انفجار میزان کربن ذخیره شده پیش از آنکه جوامع در معرض گرمایش فاجعه بار جهانی قرار بگیرند میشود. براساس این تحقیق اگر دولتها اجازه استخراج و استفاده از ذخایر سوخت فسیلی را بدهند ۳.۵ تریلیون گاز گلخانهای تولید خواهد شد.
دادهها نشان میدهد روسیه و آمریکا به تنهایی به اندازهای از ذخایر سوخت فسیلی برخوردارند که قبل از افزایس یک و نیم درجهای دمای جهان، بودجه کربن باقی مانده جهان را مصرف کنند. انتشار جهانی از ذخایر سوخت فسیلی بیش از هفت برابر از بودجه کربن فراتر خواهد رفت. در میان همه کشورها به اندازهای سوخت فسیلی وجود دارد که کربن موجود در جهان را هفت برابر کند و اکوسیستم و مردم جهان را به سمت تجربه گرمای فاجعه بار، سیل، خشکسالی و سایر اثراتی که در تاریخ بشر سابقه نداشته سوق دهد.
در حالی که دولتهای جهان موافقت کردهاند که گرمایش جهانی را تا ۱.۵ درجه سانتیگراد محدود کنند، اما تا حد زیادی از توقف فعال اجاره یا استخراج سوختهای فسیلی جدید خودداری کرده اند.
به گفته مارک کامپاناله، بنیانگذار ابتکار ردیابی کربن، میگوید به رغم آنکه دولتها متعهد به محدود کردن دمای هوای جهان هستند، اما در عین حال مجوزهای جدیدی را برای استخراج ذغال سنگ و سوختهای فسیلی کا کاملا در تضاد با تهدیدات آب و هوایی است صادر میکنند.
دانشمندان معتقدند برای اینکه جهان شانس یکسانی برای اجتناب از ۱.۵ درجه سانتیگراد گرمای جهانی داشته باشد، جهان میتواند ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیارد تن بیشتر گازهای گلخانهای ساطع کند. این امر مستلزم کاهش شدید انتشار گازهای گلخانهای است.
اگرچه که آمریکا به تنهایی پتانسیل انتشار ۵۷۷ میلیارد تن گاز گلخانهای را دارد که بیشتر آن از سوختن ذغال سنگ است. ذخایر سوخت فسیلی روسیه نیز امکان آزادسازی ۴۹۰ میلیارد تن گاز گلخانهای دارد و در حال حاضر در حال توسعه پروژههایی است که قرار است ۱۱ میلیارد تن تولید کند. چین، هند و استرالیا نیز هرکدام به اندازه کافی دارای ذخایر سوخت فسیلی هستند تا جهان را تا آستانه فروپاشی آب و هوا پیش ببرند.
در حالی که کشورها در توافقنامه اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۵ به این توافق رسیدند که گرمایش جهانی را محدود کنند، اما سه دهه گفتگوهای بین المللی هیچ تعهدی برای کاهش واقعی علت اصلی وضعیت اضطراری آب و هوا و سوزاندن سوختهای فسیلی نداشت.
کامپاناله معتقد است کشورها تمایل دارند که از گاز گلخانهای صحبت کنند، اما درباره سوخت فسیلی نه! در حالی که این سوخت فسیلی است که منجر به انتشار گاز گلخانهای میشود.
بسیاری از شرکتهای بزرگ، علیرغم تعهدات دولت، با فرض افزایش استفاده از سوختهای فسیلی پیش میروند. گاردین در ماه میفاش کرد که نزدیک به ۲۰۰ پروژه «بمب کربنی» در سراسر جهان وجود دارد که توسط شرکتهایی مانند اکسون، بیپی و شل هدایت میشوند، که هر کدام منجر به انتشار حداقل یک میلیارد تن دی اکسید کربن خواهد شد. این در حالی است که شرکتهای خصوصی نیز همچنان به پروژههای میلیارد دلاری خود در این زمینه ادامه میدهند.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل، در پی گرمای بیسابقه اروپا و آمریکا در تابستان و سیلهای طغیانگر پاکستان هشدار داده است که سرعت انتقال جریان تامین انرژی از سوختهای فسیلی به انرژیهای تجدیدپذیر بسیار کند است و انتشار گازهای گلخانهای به میزان پیش از همه گیری کرونا باز گشته است. گوترش گفت، موج گرمای اخیر در اروپا، ایالات متحده و چین و همچنین سیلهای فاجعهبار در پاکستان «بهای اعتیاد بشریت به سوختهای فسیلی» است.