یک مترجم و زیست شناس درمورد دلایل محبوبیت جانور آزمایشگاهی ژنتیکدانان نوشت:مگس سرکه و انسان در ظاهر شباهتی به هم ندارند. از این رو بسیار حیرتانگیز است که نزدیک به ۶۰ درصد از ژنهای این مگس ۲/۵ میلیمتری را به همان شکل میتوان در انسان هم یافت. این یکی از دلایل آن است که مگس سرکه به جانور آزمایشگاهی محبوب ژنتیکدانان تبدیل شده است.
زیست بوم: کاوه فیض اللهی، مترجم و زیست شناس در توضیح آن در صفحه توییتر خود نوشت: این مگس سرکه است. همان حشرهٔ سمجی که در آشپزخانه کفر شما را درمیآورد. اما تعدادی از آنها نیز در آزمایشگاههای ژنتیک زندگی میکنند و تاکنون دستکم ۶ جایزهٔ نوبل بردهاند. گرچه طبق وصیتنامهٔ فرد مگسهراسی به نام آلفرد نوبل این جایزه به همکار انسانی آنها تعلق گرفته است.
مگس سرکه و انسان در ظاهر شباهتی به هم ندارند. از این رو بسیار حیرتانگیز است که نزدیک به ۶۰ درصد از ژنهای این مگس ۲/۵ میلیمتری را به همان شکل میتوان در انسان هم یافت. این یکی از دلایل آن است که مگس سرکه به جانور آزمایشگاهی محبوب ژنتیکدانان تبدیل شده است.
با این حال تحلیل ژنوم مگس سرکه آسانتر است زیرا برخلاف ژنوم موش و انسان که به ترتیب از ۴۰ و ۴۶ کروموزوم تشکیل شدهاند فقط از ۸ کروموزوم تشکیل شده. مقایسهٔ ژنوم انسان و مگس سرکه نشان میدهد که حدود ۷۵ درصد از ژنهایی که معلوم شده موجب بیماری در انسان میشوند ...
و برای مثال بیش از ۹۰ درصد از ژنهایی که موجب سرطان در انسان میشوند، در مگس سرکه نیز وجود دارند. به دلیل همین شباهت ژنتیکی زیاد دانشمندان میتوانند از مگس سرکه برای بررسی نقش ژنها در ایجاد بیماریهای انسان استفاده کنند.