مطالعه پرندگان تالابی نشان میدهد که مدیریت خاص گونهها در هر زیستگاهی در موفقیت حفاظت از آنها مهم است.
زیست بوم-منصوره محمدی؛ براساس بزرگترین مطالعه جهانی صورت گرفته درباره اثرات روشهای حفاظت از پرندگان که در پارکهای ملی و سایر مناطق حفاظت شده انجام شد، این مناطق به موفقیتهای متفاوتی در حفاظت از حیات وحش رسیده اند.
در این رابطه میتوان به مطالعه گسترده بیش از ۲۷ هزار گونه پرنده از ۱۵۰۶ منطقه حفاظت شده در سراسر جهان اشاره کرد که اخیرا مجله نیچر نتایج آنرا منشتر کرده است. این مطالعات نشان داد که لزوما افزایش میزان برخی از اقدامات در این مناطق به پرندگان کمکی نکرده است.
نتایج این مطالعه نشان داده که مدیریت پارک ها، برای حفاظت از گونهها و زیستگاه آنها بسیار مهم است و بدون چنین مدیریتی از پارکها احتمالا حفظ گونهها ناکارآمد خواهد بود.
هانا واچوب، یکی از اساتید دانشگاه اکستر میگوید که" همه ما میدانیم مناطق حفاظت شده میتوانند باعث جلوگیری از بین رفتن زیستگاه شوند اما اطلاعات کمتری درخصوص کمک مناطق حفاظت شده به حیات وحش وجود دارد." واچوب معتقد است که به تمرکز بیشتری برای اینکه مطمئن شویم این مناطق به خوبی مدیریت میشوند یا نه و این مدیریت به نفع تنوع زیستی است یا خیر نیاز داریم.
او همچنین میگوید که منظور از اینعدم اطمینان به معنی آن نیست که مناطق حفاظت شده کار نمیکنند، بلکه نکته کلیدی این است که تاثیرات آنها متفاوت است و مهمترین نکتهای که باید به آن توجه شود این است که آیا با در نظر گرفتن نوع گونهها مدیریت اعمال میشود؟ چرا که نمیتوان انتظار داشت مناطق حفاضت شده بدون حفاظت درخور به خوبی کار کنند.
جولیا جونز، از دانشگاه بانگور نیز میگوید "مطالعات بسیار کمی در این زمینه انجام شده است که در آن مشخص شود آیا مناطق حفاظت شده منجر به کاهش گونهها میشوند یا جمعیت گونهها را بهبود میبخشند."
در این مطالعه به پرندگان آبی استناد شده است چرا که نمونه خوبی از گروهی از حیات وحش هستند که با پیامدهای رفتارهای انسانی مواجه هستند، پیامدهایی که باعث از بین رفتن تنوع زیستی میشود.
منبع: گاردین