در حالی که این روزها خبر رفتن معصومه ابتکار بانوی محیط زیست کشور از سازمان محیط زیست به گوش میرسد و گزینههای مختلفی برای سکانداری محیط زیست کشور شنیده می شود این سوال مطرح است که چرا یک محیط زیستی سکاندار این سازمان نمیشود؟
زیست بوم: در حالی که این روزها خبر رفتن معصومه ابتکار بانوی محیط زیست کشور از سازمان محیط زیست به گوش میرسد و گزینههای مختلفی برای سکانداری محیط زیست کشور شنیده می شود این سوال مطرح است که چرا یک محیط زیستی سکاندار این سازمان نمیشود؟
به گزارش زیست بوم و به نقل از همشهری آنلاین ساعت به لحظههای نهایی معرفی کابینه دوازدهم نزدیک میشود و یکی از مهمترین دستگاههای نظارتی کشور در انتظار معرفی رییس جدیدش است.
هرچند انتظار میرفت حضور معصومه ابتکار بر مسند محیط زیست کشور در دولت دوازدهم تداوم یابد تا طرحها و برنامههای نیمه تمام این سازمان به سرانجام برسد اما به نظر میرسد رییس جمهور در نظر دارد تا فرد دیگری را جایگزین او کند.
بر این اساس این روزها نام افراد مختلفی در محافل سیاسی و تخصصی محیط زیست به گوش میخورد. اما موضوع مهم این است که تجربه نیز نشان داده که حضور افرادی فاقد سوابق زیست محیطی بر این مسند تا چه حد میتواند به این دستگاه تخصصی حفاظت از محیط زیست کشور صدمات جبرانناپذیری وارد کند.
در این بین افراد زیر با سوابق زیست محیطی قطعا انتخاب مناسبتری در میان سایر نامزدهاست.
علی محمدشاعری
در رشته مهندسی علوم کشاورزی با رتبه ممتاز موفق به اخذ مدرک مهندسی کشاورزی از دانشگاه مازندران شد و پس از طی مدارج تحصیلی متعدد سرانجام دکتری تخصصی خود را در رشته علوم کشاورزی کسب کرد.
وی کار اداری خود را از سال ۱۳۵۸ در جهاد سازندگی مازندران آغاز کرد و از همان ابتدای فرمان تشکیل جهاد سازندگی به همراه تعدادی از دانشجویان دانشگاه وارد این نهاد شد.
برخی از مسئولیتهای او نمایندگی مجلس شورای اسلامی و رییس کمیسیون کشاورزی مجلس، استاندار گلستان، معاون وزیر کشور، معاون وزیر جهاد کشاورزی، قائم مقام معاون رئیس جمهور ورئیس سازمان حفاظت محیط زیست ، شهردارمنطقه ۲۲تهران، رئیس محیط زیست شهرداری تهران، مدیرکل منابع طبیعی استان گلستان، مدیرکل برنامه ریزی واموراقتصادی استانداری مازندران، قائم مقام رئیس سازمان جنگلها ومراتع کشور در ستاد شمال، معاون جهاد سازندگی مازندران، عضو شورای سیاستگذاری وزارت جهادسازندگی، عضو کمیسیونهای زیربنایی واموراجتماعی دولت و عضو نظام مهندسی کشاورزی ومنابع طبیعی ایران است.
تألیف کتاب قوانین محیط زیست ایران، تألیف کتاب مدیریت منابع طبیعی با مشارکت مردم، تدوین برنامه جامع مدیریت محیط زیست وتوسعه پایدارشهر تهران، تألیف کتاب اصول ومبانی ترویج کشاورزی ومنابع طبيعى و چاپ و انتشار چندین مقاله علمی در زمینه توسعه، تعاون، انرژیهای نو، منابع طبیعی، کشاورزی، محیط زیست و توسعه پایدار از دیگر فعالیتهای وی است.
اصغر محمدی فاضل
لیسانس، فوق لیسانس و دکترای خود را در رشته محیط زیست اخذ کرده، عضو هیات علمی دانشگاه محیط زیست است و بیش از 25 سال در حوزه محیط زیست سابقه تدریس، مدیریت و پژوهش دارد. او در دولت های سازندگی، اصلاحات و مهرورزی در سازمان محیط زیست صاحب کرسی بوده است.
محمدی فاضل در عرصه مطالعات علمی - پژوهشی ملی و بینالمللی نیز به عنوان مشاور ارشد برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد(UNEP)، مدیر طرح تدوین استراتژی ملی تنوع زیستی برنامه سازمان ملل متحد و مدیر پروژه طرح هماهنگ سازی گزارش های کنوانسیون های زیست محیطی نیز فعالیت داشته است.
علاوه بر این در کارنامه مدیریتی وی ریاست دانشگاه محیط زیست، سرپرستی معاونت پژوهشی دانشگاه جامع علمی کاربردی، مدیرکلی موزه های تاریخ طبیعی کشور، معاونت آموزش و پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست، معاونت محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست، ریاست مرکز علوم و فناوری زیست محیطی سازمان اقتصادی همکاریهای اکو دیده می شود. او پیش از این نیز در سه برهه به عنوان رئیس آموزشکده محیط زیست و سرپرست و رییس دانشگاه محیط زیست انجام وظیفه کرده بود .
صدرالدین علیپور
فرزند محیط بان شهید، دکتری مدیریت محیط زیست از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست و کارشناس مدیریت منابع طبیعی است .
وی ١٥ سال سابقه اجرايي از سطح كارشناس، مدير پروژه، مديرعامل، مدير كل ستادي و استاني و مشاور رييس سازمان صرفا در حوزه محيط زيست دارد. علیپور طی این سالها سرپرست دفتر پژوهش و توسعه فناوری سازمان محیط زیست، مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست و مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین، عضو هیات امناء پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار سازمان حفاظت محیط زیست ، مشاوراستاندار قزوین در امور محیط زیست و رییس کارگروه تخصصی مخاطرات زیست محیطی استان قزوین بوده است.
مشاور معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار تهران، رئیس مرکز مطالعات راهبردی حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، مدیرعامل ستاد مرکزی معاینه فنی خودروی تهران ، معاون آموزش سازمان حمل و نقل و ترافیک، قائم مقام شرکت کنترل کیفت هوا در شهرداری تهران ، عضو شورای عالی برنامه ریزی سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری تهران و مدیر آموزش و پژوهش سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری تهران از دیگر سوابق اجرایی صدرالدین علیپور است.
تدریس در دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران و تالیف چندین کتاب و مقاله و اثر علمی و عضویت در گروه هیأت علمی شهرداری تهران از مهمترین فعالیت های علمی و آموزشی صدرالدین علیپور است.
به نظر میرسد وقت آن رسیده که یک محیط زیستی سکاندار این مسند شود.
هر چند افرادی نظیر دکتر شاعری که دارای سابقه مدیریت اجرائی قوی تری هستند می توان مطرح باشد ، لیکن آقای دکتر فاضل که اکنون بازنشسته هستند و در طول بیش از 30 یا 3 سال خدمت در سازمان چه دستاوردی برای سازمان داشته اند،چه کار ماندگاری کردند؟برای پرسنل محیط زیست چه کردند ؟دانشگاه محیط زیست هم که ثمره تلاش آقای محمدی زاده بود هر چند کار بزرگی محسوب نمی شود ما به اندازه کافی دانشگاه محیط زیست داریم.
چرا بزرگ نمایی میکنید ،آقای علی پور کارمند شهرداری هستند نه محیط زیست ،کدام پانزده سال سابقه اجرایی ،آیا واقعا 15 سال در سازمان محیط زیست در بخش اجرا کار کردند؟عضو هیات امنا، یا یک شورا ، یا مشاور و....از القاب دهن پر کن است نه اجرایی.
لطفا اگراز محیط زیستی ها هم میخواهید نام ببرید افرادی که سردی و گرمی روزگار محیط زیست را لمس کرده اند و الان هم در سازمان فعال هستند نظیر آقای دکتر کیومرث کلانتری، و افراد دیگر نام ببرید که گم نام مانده اند نام ببرید نه نیروی بازنشسته، یا شهرداری و ......
کمی منصف باشید.نیروهای خدوم و واقعی سازمان تریبون یا سایت ندارند برایشان تبلیغ شود.
ولی خبرنگار عزیز آخه دکتر شاعری کجا و بقیه که نام اوردید! لطفا سطح کلام را رعایت فرمایید.
درسته
تلاشهای مشعشع آقای دکتر شاعری در محیط زیست الان در سازمان بازرسی خیلی مورد توجه است!
خدا رو شکر که کس دیگری بر مسند نشست